Η κωμωδία των παρεξηγήσεων

Λίγα λόγια για το έργο

Γραμμένη το 1593, «H Κωμωδία των Παρεξηγήσεων» είναι η πρώτη κωμωδία του Σαίξπηρ, και ένα έργο που θέλει να προκαλέσει το αυθόρμητο και αβασάνιστο γέλιο στο θεατή. «H Κωμωδία των Παρεξηγήσεων» αντλεί το θέμα της από τους «Δίδυμους» του Πλαύτου και δανείζεται την δομή της από δύο προγενέστερα είδη της κωμωδίας, την φάρσα και την Κομέντια Ντελ’ Άρτε. Μοχλός της κωμωδίας είναι το «τυχαίο». Το αυθόρμητο γέλιο πηγάζει όχι μόνο από τη σύγχιση που προξενούν οι τυχαίες συναντήσεις, και οι συγκρούσεις λόγω παρεξηγήσεων, αλλά κυρίως επειδή οι θεατές ξέρουν τι ακριβώς συμβαίνει, ενώ, αντίθετα, οι χαρακτήρες του έργου δεν ξέρουν τίποτα και είναι έρμαια των γεγονότων. Η άλλη πηγή γέλιου στην «Κωμωδία των Παρεξηγήσεων» είναι οι διάλογοι που περιέχουν μια πληθώρα από νύξεις και ειρωνικά σχόλια πάνω σε επίκαιρα γεγονότα της εποχής και των συγχρόνων του Σαίξπηρ.

Θέμα του έργου

Ένα νέο ζευγάρι με τα δίδυμα αγοράκια του, τους Αντίφιλους, και άλλα δύο δίδυμα της ίδιας ηλικίας που ζουν υπό την προστασία τους, τους Δρόμιους, χωρίζει σε ένα φοβερό ναυάγιο. Η μάνα, δεμένη στο μισό κατάρτι με τον έναν Αντίφιλο και τον έναν Δρόμιο παρασέρνεται ανατολικά, ο πατέρας με τα άλλα δύο νήπια δυτικά. Ο πατέρας φτάνει στις Συρακούσες όπου και μεγαλώνει τα δύο παιδιά με τον καημό εκείνων που έχασε. Ο έμπορος Αιγαίων, ο πατέρας των διδύμων, αφήνει τον Αντίφιλο τον Συρακούσιο και του δούλο του Δρόμιο και γυρίζει από λιμάνι σε λιμάνι αναζητώντας τα δίδυμα αδέλφια τους και την γυναίκα του Αιμιλία. Στην Έφεσο συλλαμβάνεται ως παραβάτης ενός απάνθρωπου νόμου και καταδικάζεται σε θάνατο. Εν αγνοία του στην ίδια πόλη φτάνουν ο Αντίφιλος των Συρακουσών με τον δούλο του Δρόμιο. Στην Έφεσο όμως ζουν τα δίδυμα χαμένα αδέλφια τους. Έτσι αρχίζει ένα γοητευτικό θεατρικό παιχνίδι, εξωφρενικό, αποκαλυπτικό, σχεδόν συγκλονιστικό όπου εφαρμόζονται με αυστηρότητα οι νόμοι της θεωρίας των πιθανοτήτων. Στο τέλος η χαμένη οικογένεια θα ξανασμίξει όπως και οι δούλοι σε μια επεισοδιακή αναγνώριση.

Συντελεστές